روث گباگبی، سلاح پرقدرت ساحل عاج

گباگبی اهل آبیجان ساحل عاج، 25 سال دارد و از 16 سال پیش، تکواندو را عاشقانه وارد زندگی اش کرده است. سال 2016 مدال برنز المپیک ریو را به گردن آویخته و طلای قهرمانی جهان  در موجو 2017 را از آن خود کرده است. مدال طلای گرندپری مسکو 2017 و صوفیه 2019 و طلای گرند اسلم ووشی را نیز در کارنامه پرافتخارش دارد.

به گزارش روابط عمومی فدراسیون تکواندو، تکواندوکار تنومند ساحل عاج در دور سوم رقابت‌های گرندپری که در صوفیه بلغارستان برگزار شد، چنان ضربه پرقدرت و محکمی به ویلیامز انگلیسی وارد کرد که دنیای تکواندو را تکان داد. آوازه لگد این تکواندوکار دهان به دهان چرخید و رسانه‌ها در سراسر جهان "لگد روث گباگبی" را سلاح جدید زرادخانه تکواندو نامیدند.

 فینال وزن 67- کیلوگرم زنان در مسابقات پرهیجان گرندپری، دو قهرمان نامدار تکواندو را مقابل هم قرار داد؛ روث گباگبی از ساحل عاج  و لارن ویلیامز از انگلیس.

راند اول با حملات پی در پی ویلیامز شروع شد؛  ضرباتی که امتیاز 5 بر صفر را برای هوگوپوش انگلیسی ثبت کرد. تا اینجا گباگبی هنوز سلاحش را از غلاف درنیاورده بود.

حالا روث حملات خود را شروع کرد؛ از لبه شیاپ چانگ طوری به هوا پرید که هر دو پا با فاصله عجیبی از زمین قرار گرفتند. ضربه چرخشی گباگبی آنقدر سریع و کوبنده بود که ویلیامز فقط توانست اصابت پاشنه پای دختر ساحل عاجی را روی سر خود حس کند و تمام. 5 امتیاز شیرین کسب کرد و تابلوی امتیازات نتیجه 5-5 را نشان داد.

حالا دیگر جنگنده آفریقایی فقط حمله می کرد و با ضربات پی در پی خود امتیازاتش را به 16 رساند.

مبارزه در راند دوم با حملات دختر انگلیسی شروع شد و مشت قوی ویلیامز، گباگبی را وادار به عقب نشینی کرد. با درخواست مربی ساحل عاج برای بررسی سنسورها، صحنه مبارزه کمی آرامش به خود دید.

مبارزه از سر گرفته شد و ضربات پشت سر هم ، مشت‌های محکم، پرش‌های ناگهانی و چرخش‌های غافلگیر کننده هر دو مبارز و اسلحه پرقدرت ساحل عاج  و البته سرعت خیره کننده ویلیامز، هیجان مسابقه را بالا برده بود.  این راند هم با امتیاز 18 بر 16 به نفع روث به پایان رسید.

لارن ویلیامز در راند سوم فاصله اش را  از حریف کمتر کرد و با ضربه‌های محکم مشت به تنه روث، امتیاز گرفت. گباگبی مجبور به  عقب نشینی شد و این بار هوگوپوش انگلیسی سعی کرد ضربه  تبر خود را روی سر  گباگبی  وارد کند.

در 20  ثانیه آخر حرکات ویلیامز آرام شد، انرژی اش تحلیل رفت و خسته به نظر می رسید. اما سلاح ساحل عاج خاموش شدنی نبود. تماشاگران حاضر در سالن فریاد می کشیدند و هیجان مسابقه در اوج قرار داشت. تا کنون این زیباترین مبارزه ای بود که در بخش زنان انجام شده بود.

تابلوی امتیازات عدد 20-25 را نشان داد و نیازی به گفتن نیست که صاحب امتیاز بالاتر چه کسی بود. گباگبی مدال طلا را با افتخار به گردن انداخت و قهرمان انگلیسی را به تحسین واداشت.

غریزی مبارزه می‌کنم، نه تکنیکی

فیلیپ بودو، تکواندوکار باتجربه و یکی از مربیان حرفه‌ای این رشته گفت: "هر دو تکواندوکار عالی مبارزه کردند. ضربه های سریع لارن ویلیامز اما نتوانست مقابل سلاح جنگنده ساحل عاج دوام بیاورد و دختر سرسخت آفریقایی، تکنیک‌های خلاقانه خود را روی شیاپ چانگ به نمایش گذاشت. او تکنیک های بی شماری دارد که هرکدام را لازم ببیند، به موقع روی حریف پیاده می کند."

روث گباگبی وقتی فیلم مبارزه اش را نگاه کرد گفت:" باورم نمی‌شود چنین بازی زیبایی در تاریخ تکواندو ثبت کردیم."

وقتی از تکنیک‌های خلاقانه‌اش سوال شد، پاسخ داد: "واقعا غریزی بود و من هیچ برنامه ای برای این ضربه‌ها نداشتم. در لحظه تصمیم می‌گرفتم و ضرباتم را روی حریف اجرا می‌کردم."

 گباگبی اهل آبیجان ساحل عاج، 25 سال دارد و از 16 سال پیش، تکواندو را عاشقانه وارد زندگی اش کرده است. سال 2016 مدال برنز المپیک ریو را به گردن آویخته و طلای قهرمانی جهان  در موجو 2017 را از آن خود کرده است. مدال طلای گرندپری مسکو 2017 و صوفیه 2019 و طلای گرند اسلم ووشی را نیز در کارنامه پرافتخارش دارد.

خودش می گوید: "همه معتقدند من از تکنیک‌های بی شماری بهره می‌برم؛  اما در حقیقت مبارزاتم غریزی است و خودم را تکواندوکار تکنیکی نمی‌دانم. فکر نمی‌کنم به این که حریف چه ضربه‌ای می‌خواهد بزند و فقط روی مبارزه خودم تمرکز دارم. من یک مبارز هستم. شاید از دید بیشتر مردم و به خصوص دخترها زیبا به نظر نرسد، اما من دوستش دارم. تلاش می کنم و امیدوارم یکی از تکواندوکارانی باشم که بلیت توکیو 2020 را به دست می آورد."

صاحب رنک هشت المپیکی تکواندو، به الکسی دنیسنکو از کشور روسیه در رده مردان و سو هویی کیم کره ای در رده زنان (دارنده مدال طلای المپیک) اشاره می‌کند و معتقد است از آنها الگو می گیرد: "هردو بسیار باهوش هستند و سلیقه‌مان در استفاده از ضربات به هم نزدیک است."

 استفان لامبدین تکواندوکار آمریکایی درباره روث گفت: "او شگفت انگیز است! وجود چنین مبارزی در تکواندو و ضربه های ناگهانی و حیرت انگیزش باعث می شود همه ما عاشق تکواندو بمانیم. من به هیچ عنوان آرزو نمی‌کنم مقابل او قرار بگیرم و هدف ضربه هایش واقع شوم."

 در پایان مصاحبه، روث گباگبی اعتقاد قلبی اش را بروز می‌دهد: " به خدا اعتماد دارم و معتقدم تنها خداست که به بندگان پیروزی عطا می کند."

  • 11:11
  • 1398/08/06
  • 14513