به گزارش روابط عمومی فدراسیون تکواندو، فینال وزن 49- کیلوگرم زنان مسابقات جایزه بزرگ صوفیه 2019، دو مدال آور المپیکی و طلایی را به روی شیاپچانگ به مبارزه طلبید؛ دارنده طلای المپیک 2016 ریو، "کیم سو هوی" و حریف بی نظیرش "جینگیو وو" صاحب دو مدال طلای 2008 بیجینگ و 2012 لندن.
دختر چینی، راند اول مبارزه را رعدآسا شروع کرد و حریف کره ای را مجبور کرد با نتیجه 2-4 از شیاپ چانگ خارج شود. در راند دوم، جینگیو خونسردیاش در مبارزه را به رخ کشید و به راحتی امتیازاتش را به 6 رساند. تابلوی امتیازات، نتیجه 6 بر 4 را اعلام کرد و راند دوم نیز به پایان رسید.
"وو" میتوانست بدون این که خودش را زیادی به زحمت بیندازد، به راحتی با دو امتیاز اختلاف، پیروز میدان باشد. اما او برگشته است تا قدرتش را به جهان نشان دهد. سر و بدن کیم مورد حمله ضربات پرسرعت جینگیو قرار گرفت و تابلوی اسکوربرد یکی پس از دیگری امتیازات را تغییر میداد. ثانیههای پایانی بود و تشویق تماشاچیان گوش سالن را کر کرده بود. با خونسردی تمام، حریف را 8-24 مغلوب کرد و پرونده فینال 49- کیلوگرم زنان در صوفیه بسته شد.
اختلاف امتیاز شگفتآوری در کارنامه تکواندو ثبت شد؛ اما شگفت انگیزتر از آن، این است که بدانیم جینگیو وو قهرمان کیست و چطور به این درجه از توانمندی رسیده است. گرچه در جهان تکواندو و میان دوستداران این ورزش، "وو" نیازی به معرفی ندارد.
بازگشت ستاره
اولین مدال خوشرنگ المپیک را 11 سال پیش در کشور خودش گرفت و دومین طلای المپیک را سال 2012 در لندن به کارنامه افتخاراتش اضافه کرد؛ همه در انتظار سومین حضور مقتدرانه "وو" در المپیک 2016 بودند و غیر از کسب مدال طلا از او انتظار دیگری نداشتند. جینگیو در کمال ناباوری در ریو سقوط کرد و نتوانست حتی به مرحله یک چهارم نهایی برسد.
مدالآور پرآوازه چینی پس از این شکست گفت: " شرایط خوبی نداشتم. می دانم که سطح انتظارات را بالا برده بودم و باید جهان تکواندو را متحول می کردم. اما فشار زیادی روی من بود و با استرس روی شیاپچانگ رفتم. نمیتوانستم روی مبارزه تمرکز داشته باشم."
پس از باخت در رقابتهای المپیک ریو 2016 از شیاپچانگ خداحافظی کرد، اما همیشه شایعاتی مبنی بر اینکه او به عرصه قهرمانی باز میگردد، شنیده می شد و طبق انتظارات، این شایعه رنگ واقعیت به خود گرفت. بازگشت "وو" به سالن مسابقات پس از کسب موفقیت در سومین دوره رقابتهای جام ریاست فدراسیون جهانی 2019 کیش، دنیای تکواندو را به هیجان آورد. شرایط جسمانی و مهارتی او هیچ تغییری نکرده است و همچنان در جایگاه خوبی به سر می برد.
او پس از شکست، به ظاهر از تکواندو خداحافظی کرد اما روحیه رقابتی در او نهادینه بود و همچنان به ورزش محبوبش عشق میورزید : "من هرگز به تسلیم شدن فکر نمیکنم و پس از باخت در المپیک 2016 هم تسلیم نشدم. اگر در ریو مدال میگرفتم، ممکن بود برای همیشه کنار میرفتم، اما باختم و شکست، پلهای برای من ساخت. باید از آن بالا میآمدم و باید دوباره برنده شوم."
یکی از ویژگیهای شناخته شده "وو" این بود که سخت تلاش می کرد و ساعات زیادی تمرین داشت. روزی 5 ساعت تمرین، بسیار سنگین است و اکنون با این که 33 سال دارد و مادر یک دختر به نام شائو یو است، تمریناتش را از سر گرفته است. گرچه بسیاری معتقدند هر ورزشکاری در این سن و پس از زایمان، مشکل میتواند به شرایط فوقالعاده گذشته برگردد، اما او با اعتماد به نفس و با توان جسمی بالا برگشته است. جینگیو در این باره گفت: "سن من بالا رفته و حتی دویدن طولانی هم برایم سخت شده است. بدنم بیشتر به استراحت نیاز دارد، اما من به سختیها فکر نمیکنم. میخواهم دوباره پیروزیام را جشن بگیرم و به یقین میتوانم."
بیش از دو سال از تکواندو دور بود، اما بلافاصله پس از بازگشت، از همان اوایل سال 2019 یکی پس از دیگری مدال دور گردنش آویخته شد. طلای قهرمانی تیمی جهان فجیره، طلای جام ریاست فدراسیون جهانی کیش، طلای تورنمنت اوپن آلمان، طلای گرند اسلم ووشی، نقره مسابقات جهانی منچستر، نقره گرندپری چیبا و سرانجام طلای گرندپری صوفیه در بلغارستان.
ستارههای برتر تکواندو معتقدند همانطور که چهره جینگیو وو 10 سال از سنش جوانتر نشان میدهد، قدرت بدنی او نیز همانند جوانان بیست ساله است. از نظر اخلاقی نیز بسیار مهربان، خجالتی، فروتن و خوشبین است. خنده از روی لبش محو نمیشود و برای کوچکتر و بزرگتر احترام قائل است.
لارنس راس، سرپرست تیم تکواندو بلژیک درباره او گفت: "باورکردنی نیست که پس از زایمان دوباره توانسته به رقابتها بازگردد. خود من به عنوان یک ورزشکار و یک مادر، یادم است وقتی 30 ساله شدم، توان بدنیام تغییر کرد و روحیه جنگندگی را از دست دادم. جینگیو وو را الگوی خوبی برای خودم و تمام ورزشکاران می دانم."
جید جونز، تکواندوکار تیم انگلیس نیز می گوید: " مبارزات جینگیو وو بسیار شگفتانگیز است. من نیز مانند او دو مدال المپیکی دارم و اگر هر دو بتوانیم در المپیک توکیو سومین طلای المپیک را کسب کنیم، معجزه تکواندو خواهیم بود."
کریم دیگو، مربی تیم تکواندو استرالیا گفت: "با این که جینگیو وو بیش از دو سال روی شیاپ چانگ حضور نداشت، هیچ تفاوتی بین او و دیگر بازیکنان برتر از نظر جسمی وجود ندارد. همچنین اخلاق ورزشکاری و اعتماد به نفس بالایی دارد که تحسین برانگیز است."
جینگیو وو در پاسخ به این سوال که " در توکیو 2020 اسطوره بی بدیل تکواندو جهان خواهی شد یا خیر"، میگوید: "مدال برای من یک تکه فلز است. مهم حفظ روحیه ورزشکاری است. نفس رقابت در سطح قهرمانی و صرف کردن فعل خواستن و توانستن."